obić
Polish
Etymology
From o- + bić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔ.bit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔbit͡ɕ
- Syllabification: o‧bić
Verb
obić pf (imperfective obijać)
- (transitive) to bruise (fruit)
- (transitive) to chip, to damage
- (transitive) to upholster, to pad
Conjugation
Conjugation of obić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | obić | |||||
| future tense | 1st | obiję | obijemy | |||
| 2nd | obijesz | obijecie | ||||
| 3rd | obije | obiją | ||||
| impersonal | obije się | |||||
| past tense | 1st | obiłem | obiłam | obiliśmy | obiłyśmy | |
| 2nd | obiłeś | obiłaś | obiliście | obiłyście | ||
| 3rd | obił | obiła | obiło | obili | obiły | |
| impersonal | obito | |||||
| conditional | 1st | obiłbym | obiłabym | obilibyśmy | obiłybyśmy | |
| 2nd | obiłbyś | obiłabyś | obilibyście | obiłybyście | ||
| 3rd | obiłby | obiłaby | obiłoby | obiliby | obiłyby | |
| impersonal | obito by | |||||
| imperative | 1st | niech obiję | obijmy | |||
| 2nd | obij | obijcie | ||||
| 3rd | niech obije | niech obiją | ||||
| passive adjectival participle | obity | obita | obite | obici | obite | |
| anterior adverbial participle | obiwszy | |||||
| verbal noun | obicie | |||||
Noun
obić
- genitive plural of obicie
Further reading
- obić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obić in Polish dictionaries at PWN