o-beinig
German
Etymology
O-Bein + -ig
Pronunciation
- IPA(key): /ˈoːˌbaɪ̯nɪç/
Adjective
o-beinig (not comparable)
- bow-legged, bandy-legged
Declension
Declension of o-beinig
number & gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | all genders | ||
predicative | er ist o-beinig | sie ist o-beinig | es ist o-beinig | sie sind o-beinig | |
strong declension (without article) | nominative | o-beiniger | o-beinige | o-beiniges | o-beinige |
genitive | o-beinigen | o-beiniger | o-beinigen | o-beiniger | |
dative | o-beinigem | o-beiniger | o-beinigem | o-beinigen | |
accusative | o-beinigen | o-beinige | o-beiniges | o-beinige | |
weak declension (with definite article) | nominative | der o-beinige | die o-beinige | das o-beinige | die o-beinigen |
genitive | des o-beinigen | der o-beinigen | des o-beinigen | der o-beinigen | |
dative | dem o-beinigen | der o-beinigen | dem o-beinigen | den o-beinigen | |
accusative | den o-beinigen | die o-beinige | das o-beinige | die o-beinigen | |
mixed declension (with indefinite article) | nominative | ein o-beiniger | eine o-beinige | ein o-beiniges | (keine) o-beinigen |
genitive | eines o-beinigen | einer o-beinigen | eines o-beinigen | (keiner) o-beinigen | |
dative | einem o-beinigen | einer o-beinigen | einem o-beinigen | (keinen) o-beinigen | |
accusative | einen o-beinigen | eine o-beinige | ein o-beiniges | (keine) o-beinigen |