obdulco
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /obˈdul.koː/, [ɔbˈdʊɫ.koː]
Verb
obdulcō (present infinitive obdulcāre, perfect active obdulcāvī, supine obdulcātum); first conjugation
- I sweeten
Inflection
Conjugation of obdulco (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | obdulcō | obdulcās | obdulcat | obdulcāmus | obdulcātis | obdulcant |
imperfect | obdulcābam | obdulcābās | obdulcābat | obdulcābāmus | obdulcābātis | obdulcābant | |
future | obdulcābō | obdulcābis | obdulcābit | obdulcābimus | obdulcābitis | obdulcābunt | |
perfect | obdulcāvī | obdulcāvistī | obdulcāvit | obdulcāvimus | obdulcāvistis | obdulcāvērunt, obdulcāvēre | |
pluperfect | obdulcāveram | obdulcāverās | obdulcāverat | obdulcāverāmus | obdulcāverātis | obdulcāverant | |
future perfect | obdulcāverō | obdulcāveris | obdulcāverit | obdulcāverimus | obdulcāveritis | obdulcāverint | |
passive | present | obdulcor | obdulcāris, obdulcāre | obdulcātur | obdulcāmur | obdulcāminī | obdulcantur |
imperfect | obdulcābar | obdulcābāris, obdulcābāre | obdulcābātur | obdulcābāmur | obdulcābāminī | obdulcābantur | |
future | obdulcābor | obdulcāberis, obdulcābere | obdulcābitur | obdulcābimur | obdulcābiminī | obdulcābuntur | |
perfect | obdulcātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | obdulcātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | obdulcātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | obdulcem | obdulcēs | obdulcet | obdulcēmus | obdulcētis | obdulcent |
imperfect | obdulcārem | obdulcārēs | obdulcāret | obdulcārēmus | obdulcārētis | obdulcārent | |
perfect | obdulcāverim | obdulcāverīs | obdulcāverit | obdulcāverimus | obdulcāveritis | obdulcāverint | |
pluperfect | obdulcāvissem | obdulcāvissēs | obdulcāvisset | obdulcāvissēmus | obdulcāvissētis | obdulcāvissent | |
passive | present | obdulcer | obdulcēris, obdulcēre | obdulcētur | obdulcēmur | obdulcēminī | obdulcentur |
imperfect | obdulcārer | obdulcārēris, obdulcārēre | obdulcārētur | obdulcārēmur | obdulcārēminī | obdulcārentur | |
perfect | obdulcātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | obdulcātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | obdulcā | — | — | obdulcāte | — |
future | — | obdulcātō | obdulcātō | — | obdulcātōte | obdulcantō | |
passive | present | — | obdulcāre | — | — | obdulcāminī | — |
future | — | obdulcātor | obdulcātor | — | — | obdulcantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | obdulcāre | obdulcāvisse | obdulcātūrus esse | obdulcārī | obdulcātus esse | obdulcātum īrī | |
participles | obdulcāns | — | obdulcātūrus | — | obdulcātus | obdulcandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
obdulcāre | obdulcandī | obdulcandō | obdulcandum | obdulcātum | obdulcātū |
References
- obdulco in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- obdulco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette