obacero
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /oˈba.ke.roː/, [ɔˈba.kɛ.roː]
Verb
obacerō (present infinitive obacerāre, perfect active obacerāvī, supine obacerātum); first conjugation
- I contradict
- I interrupt
Inflection
Conjugation of obacero (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | obacerō | obacerās | obacerat | obacerāmus | obacerātis | obacerant |
imperfect | obacerābam | obacerābās | obacerābat | obacerābāmus | obacerābātis | obacerābant | |
future | obacerābō | obacerābis | obacerābit | obacerābimus | obacerābitis | obacerābunt | |
perfect | obacerāvī | obacerāvistī | obacerāvit | obacerāvimus | obacerāvistis | obacerāvērunt, obacerāvēre | |
pluperfect | obacerāveram | obacerāverās | obacerāverat | obacerāverāmus | obacerāverātis | obacerāverant | |
future perfect | obacerāverō | obacerāveris | obacerāverit | obacerāverimus | obacerāveritis | obacerāverint | |
passive | present | obaceror | obacerāris, obacerāre | obacerātur | obacerāmur | obacerāminī | obacerantur |
imperfect | obacerābar | obacerābāris, obacerābāre | obacerābātur | obacerābāmur | obacerābāminī | obacerābantur | |
future | obacerābor | obacerāberis, obacerābere | obacerābitur | obacerābimur | obacerābiminī | obacerābuntur | |
perfect | obacerātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | obacerātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | obacerātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | obacerem | obacerēs | obaceret | obacerēmus | obacerētis | obacerent |
imperfect | obacerārem | obacerārēs | obacerāret | obacerārēmus | obacerārētis | obacerārent | |
perfect | obacerāverim | obacerāverīs | obacerāverit | obacerāverimus | obacerāveritis | obacerāverint | |
pluperfect | obacerāvissem | obacerāvissēs | obacerāvisset | obacerāvissēmus | obacerāvissētis | obacerāvissent | |
passive | present | obacerer | obacerēris, obacerēre | obacerētur | obacerēmur | obacerēminī | obacerentur |
imperfect | obacerārer | obacerārēris, obacerārēre | obacerārētur | obacerārēmur | obacerārēminī | obacerārentur | |
perfect | obacerātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | obacerātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | obacerā | — | — | obacerāte | — |
future | — | obacerātō | obacerātō | — | obacerātōte | obacerantō | |
passive | present | — | obacerāre | — | — | obacerāminī | — |
future | — | obacerātor | obacerātor | — | — | obacerantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | obacerāre | obacerāvisse | obacerātūrus esse | obacerārī | obacerātus esse | obacerātum īrī | |
participles | obacerāns | — | obacerātūrus | — | obacerātus | obacerandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
obacerāre | obacerandī | obacerandō | obacerandum | obacerātum | obacerātū |
References
- obacero in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- obacero in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette