nędznik
Polish
Etymology
From nędza + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈnɛn.d͡zɲik/
Noun
nędznik m pers (feminine nędznica)
- scoundrel, villain, bastard
Declension
declension of nędznik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | nędznik | nędznicy |
genitive | nędznika | nędzników |
dative | nędznikowi | nędznikom |
accusative | nędznika | nędzników |
instrumental | nędznikiem | nędznikami |
locative | nędzniku | nędznikach |
vocative | nędzniku | nędznicy |
Further reading
- nędznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nędznik in Polish dictionaries at PWN