năvălitor
Romanian
Etymology
năvăli + -tor
Noun
năvălitor m (plural năvălitori)
- invader
Declension
Declension of năvălitor
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) năvălitor | năvălitorul | (niște) năvălitori | năvălitorii |
genitive/dative | (unui) năvălitor | năvălitorului | (unor) năvălitori | năvălitorilor |
vocative | năvălitorule | năvălitorilor |