náznak
Czech
Etymology
Deverbal from naznačit
Pronunciation
- IPA(key): [ˈnaːznak]
Noun
náznak m
- indication, hint
Declension
Declension of náznak
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | náznak | náznaky |
genitive | náznaku | náznaků |
dative | náznaku | náznakům |
accusative | náznak | náznaky |
vocative | náznaku | náznaky |
locative | náznaku | náznacích |
instrumental | náznakem | náznaky |
Further reading
- náznak in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- náznak in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- náznak in Internetová jazyková příručka