nuncupatorius
Latin
Etymology
From nūncupātor (“namer”) + -ius. Compare English nuncupatory.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /nuːn.ku.paːˈtoː.ri.us/, [nuːŋ.kʊ.paːˈtoː.ri.ʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /nun.ku.paˈto.ri.us/, [nuŋ.ku.paˈtoː.ri.us]
Adjective
nūncupātōrius (feminine nūncupātōria, neuter nūncupātōrium); first/second declension
- (Late Latin) dedicatory
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | nūncupātōrius | nūncupātōria | nūncupātōrium | nūncupātōriī | nūncupātōriae | nūncupātōria | |
Genitive | nūncupātōriī | nūncupātōriae | nūncupātōriī | nūncupātōriōrum | nūncupātōriārum | nūncupātōriōrum | |
Dative | nūncupātōriō | nūncupātōriae | nūncupātōriō | nūncupātōriīs | nūncupātōriīs | nūncupātōriīs | |
Accusative | nūncupātōrium | nūncupātōriam | nūncupātōrium | nūncupātōriōs | nūncupātōriās | nūncupātōria | |
Ablative | nūncupātōriō | nūncupātōriā | nūncupātōriō | nūncupātōriīs | nūncupātōriīs | nūncupātōriīs | |
Vocative | nūncupātōrie | nūncupātōria | nūncupātōrium | nūncupātōriī | nūncupātōriae | nūncupātōria |