nummarius
Latin
Etymology
From nummus (“coin, piece of money”) + -ārius (adjectival suffix).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /numˈmaː.ri.us/, [nʊmˈmäːriʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /numˈma.ri.us/, [numˈmäːrius]
Adjective
nummārius (feminine nummāria, neuter nummārium); first/second-declension adjective
- (relational) money
- venal
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | nummārius | nummāria | nummārium | nummāriī | nummāriae | nummāria | |
Genitive | nummāriī | nummāriae | nummāriī | nummāriōrum | nummāriārum | nummāriōrum | |
Dative | nummāriō | nummāriō | nummāriīs | ||||
Accusative | nummārium | nummāriam | nummārium | nummāriōs | nummāriās | nummāria | |
Ablative | nummāriō | nummāriā | nummāriō | nummāriīs | |||
Vocative | nummārie | nummāria | nummārium | nummāriī | nummāriae | nummāria |
Descendants
- Italian: nummario
- Portuguese: numário
References
- “nummarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “nummarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- nummarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- finance; money-matters: res nummaria or pecuniaria
- to be in severe pecuniary straits: in summa difficultate nummaria versari (Verr. 2. 28. 69)
- finance; money-matters: res nummaria or pecuniaria