novemviratus
Latin
Etymology
From novemvir + -ātus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /no.wem.wiˈraː.tus/, [nɔ.wɛm.wɪˈraː.tʊs]
Noun
novemvirātus m (genitive novemvirātūs); fourth declension
- novemvirate (rank or office of a novemvir)
Declension
Fourth declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | novemvirātus | novemvirātūs |
Genitive | novemvirātūs | novemvirātuum |
Dative | novemvirātuī | novemvirātibus |
Accusative | novemvirātum | novemvirātūs |
Ablative | novemvirātū | novemvirātibus |
Vocative | novemvirātus | novemvirātūs |