ablocatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle from ablocō (“lease; hire, contract”), from ab (“from, away from”) + locō (“place; lease”), from locus (“place, location”).
Participle
ablocātus m (feminine ablocāta, neuter ablocātum); first/second declension
- leased, having been leased
- hired, contracted, having been hired
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ablocātus | ablocāta | ablocātum | ablocātī | ablocātae | ablocāta | |
Genitive | ablocātī | ablocātae | ablocātī | ablocātōrum | ablocātārum | ablocātōrum | |
Dative | ablocātō | ablocātō | ablocātīs | ||||
Accusative | ablocātum | ablocātam | ablocātum | ablocātōs | ablocātās | ablocāta | |
Ablative | ablocātō | ablocātā | ablocātō | ablocātīs | |||
Vocative | ablocāte | ablocāta | ablocātum | ablocātī | ablocātae | ablocāta |