Nomen proprium
German
Etymology
Learned borrowing from Latin nomen proprium.
Noun
Nomen proprium n (strong, genitive Nomen proprium, plural Nomina propria)
- (linguistics) Synonym of Eigenname
Declension
Declension of Nomen proprium [neuter, strong]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Nomen proprium | die | Nomina propria |
genitive | eines | des | Nomen proprium | der | Nomina propria |
dative | einem | dem | Nomen proprium | den | Nomina propria |
accusative | ein | das | Nomen proprium | die | Nomina propria |
Further reading
- “Nomen proprium” in Duden online
- “Nomen proprium” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache