noduț
Romanian
Etymology
From nod + -uț.
Noun
noduț m (plural noduțe)
- Diminutive of nod
Declension
Declension of noduț
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) noduț | noduțul | (niște) noduțe | noduței |
genitive/dative | (unui) noduț | noduțului | (unor) noduțe | noduțelor |
vocative | noduțule | noduțelor |
References
- noduț in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN