niewystarczający
Polish
Etymology
From nie- (negative prefix) + wystarczający (“sufficient”).
Pronunciation
- IPA(key): /ɲɛ.vɨ.star.t͡ʂaˈjɔn.t͡sɨ/
Adjective
niewystarczający (not comparable, adverb niewystarczająco)
- insufficient
Declension
declension of niewystarczający
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | niewystarczający | niewystarczające | niewystarczająca | niewystarczający | niewystarczające | ||
| genitive | niewystarczającego | niewystarczającej | niewystarczających | ||||
| dative | niewystarczającemu | niewystarczającym | |||||
| accusative | niewystarczającego | niewystarczający | niewystarczające | niewystarczającą | niewystarczających | niewystarczające | |
| instrumental | niewystarczającym | niewystarczającymi | |||||
| locative | niewystarczającej | niewystarczających | |||||
Antonyms
- wystarczający
Further reading
- niewystarczający in Polish dictionaries at PWN