nieudolny
Polish
Etymology
From nie- + udolny.
Pronunciation
- IPA(key): /ɲɛ.uˈdɔl.nɨ/
Adjective
nieudolny (comparative nieudolniejszy, superlative najnieudolniejszy, adverb nieudolnie)
- inept, incapable, incompetent
Declension
declension of nieudolny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | nieudolny | nieudolne | nieudolna | nieudolni | nieudolne | ||
| genitive | nieudolnego | nieudolnej | nieudolnych | ||||
| dative | nieudolnemu | nieudolnym | |||||
| accusative | nieudolnego | nieudolny | nieudolne | nieudolną | nieudolnych | nieudolne | |
| instrumental | nieudolnym | nieudolnymi | |||||
| locative | nieudolnej | nieudolnych | |||||
Derived terms
- nieudolność (“ineptness”)
Further reading
- nieudolny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nieudolny in Polish dictionaries at PWN