nieudacznik
Polish
Etymology
Borrowed from Russian неуда́чник (neudáčnik).
Pronunciation
- IPA(key): /ɲɛ.uˈdat͡ʂ.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -at͡ʂɲik
- Syllabification: nie‧u‧dacz‧nik
Noun
nieudacznik m pers (feminine nieudacznica)
- (derogatory) lame duck, loser, failure
Declension
Declension of nieudacznik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | nieudacznik | nieudacznicy |
| genitive | nieudacznika | nieudaczników |
| dative | nieudacznikowi | nieudacznikom |
| accusative | nieudacznika | nieudaczników |
| instrumental | nieudacznikiem | nieudacznikami |
| locative | nieudaczniku | nieudacznikach |
| vocative | nieudaczniku | nieudacznicy |
Derived terms
noun
- nieudacznictwo
Further reading
- nieudacznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nieudacznik in Polish dictionaries at PWN