nieszczęśnik
Polish
Etymology
From nieszczęsny + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ɲɛʂˈt͡ʂɛɲ.ɕɲik/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɕɲik
- Syllabification: niesz‧częś‧nik
Noun
nieszczęśnik m pers (feminine nieszczęśnica)
- wretch (an unhappy, unfortunate or miserable person)
- Synonyms: biedaczek, nieborak, nieszczęśliwiec
Declension
Declension of nieszczęśnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | nieszczęśnik | nieszczęśnicy |
| genitive | nieszczęśnika | nieszczęśników |
| dative | nieszczęśnikowi | nieszczęśnikom |
| accusative | nieszczęśnika | nieszczęśników |
| instrumental | nieszczęśnikiem | nieszczęśnikami |
| locative | nieszczęśniku | nieszczęśnikach |
| vocative | nieszczęśniku | nieszczęśnicy |
Related terms
adjective
- nieszczęśliwy
noun
- nieszczęście
Further reading
- nieszczęśnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nieszczęśnik in Polish dictionaries at PWN