nieszczęście
Polish
Etymology
From nie- + szczęście.
Pronunciation
- IPA(key): /ɲɛʂˈt͡ʂɛ̃ɕ.t͡ɕɛ/
audio (file)
Noun
nieszczęście n
- calamity
- affliction, misfortune
Declension
declension of nieszczęście
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | nieszczęście | nieszczęścia |
| genitive | nieszczęścia | nieszczęść |
| dative | nieszczęściu | nieszczęściom |
| accusative | nieszczęście | nieszczęścia |
| instrumental | nieszczęściem | nieszczęściami |
| locative | nieszczęściu | nieszczęściach |
| vocative | nieszczęście | nieszczęścia |
Related terms
- (verbs) unieszczęśliwiać, unieszczęśliwić
- (nouns) nieszczęśliwiec, nieszczęśnik, nieszczęśnica, nieszczęsność, nieszczęśliwość
- (adjectives) nieszczęśliwy, nieszczęsny
- (adverbs) nieszczęśliwie, nieszczęśnie
Further reading
- nieszczęście in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nieszczęście in Polish dictionaries at PWN