nieskazitelny
Polish
Etymology
From nie- + skazitelny.
Pronunciation
- IPA(key): /ɲɛ.ska.ʑiˈtɛl.nɨ/
Adjective
nieskazitelny (not comparable, adverb nieskazitelnie)
- pristine, flawless, impeccable, unblemished, unsullied, untarnished
- Synonyms: niepokalany, nieposzlakowany, nieskażony, nieskalany
Declension
declension of nieskazitelny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | nieskazitelny | nieskazitelne | nieskazitelna | nieskazitelni | nieskazitelne | ||
genitive | nieskazitelnego | nieskazitelnej | nieskazitelnych | ||||
dative | nieskazitelnemu | nieskazitelnym | |||||
accusative | nieskazitelnego | nieskazitelny | nieskazitelne | nieskazitelną | nieskazitelnych | nieskazitelne | |
instrumental | nieskazitelnym | nieskazitelnymi | |||||
locative | nieskazitelnej | nieskazitelnych |
Derived terms
- nieskazitelność
Related terms
- skaza
- skazić