nieposłuszny
Polish
Etymology
From nie- + posłuszny.
Pronunciation
- IPA(key): /ɲɛ.pɔˈswuʂ.nɨ/
Adjective
nieposłuszny (comparative bardziej nieposłuszny, superlative najbardziej nieposłuszny, adverb nieposłusznie)
- naughty
- Synonym: niedobry
- Antonym: posłuszny
- disobedient, defiant
Declension
declension of nieposłuszny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
nominative, vocative | nieposłuszny | nieposłuszne | nieposłuszna | nieposłuszni | nieposłuszne | ||
genitive | nieposłusznego | nieposłusznej | nieposłusznych | ||||
dative | nieposłusznemu | nieposłusznym | |||||
accusative | nieposłusznego | nieposłuszny | nieposłuszne | nieposłuszną | nieposłusznych | nieposłuszne | |
instrumental | nieposłusznym | nieposłusznymi | |||||
locative | nieposłusznej | nieposłusznych |
Derived terms
- nieposłuszeństwo
Further reading
- nieposłuszny in Polish dictionaries at PWN