niepokalany
Polish
Etymology
From nie- + pokalany.
Pronunciation
- IPA(key): /ɲɛ.pɔ.kaˈla.nɨ/
Adjective
niepokalany (not comparable, adverb niepokalanie)
- immaculate, pure, unsullied
Declension
declension of niepokalany
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
nominative, vocative | niepokalany | niepokalane | niepokalana | niepokalani | niepokalane | ||
genitive | niepokalanego | niepokalanej | niepokalanych | ||||
dative | niepokalanemu | niepokalanym | |||||
accusative | niepokalanego | niepokalany | niepokalane | niepokalaną | niepokalanych | niepokalane | |
instrumental | niepokalanym | niepokalanymi | |||||
locative | niepokalanej | niepokalanych |
Derived terms
- Niepokalane Poczęcie (“Immaculate Conception”)
Further reading
- niepokalany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- niepokalany in Polish dictionaries at PWN