niedołęga

niedołęga

See also: niedołęgą

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *nedolǫga.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.dɔˈwɛŋ.ɡa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛŋɡa
• Syllabification: nie‧do‧łę‧ga

Noun

niedołęga m pers or f

1. (derogatory) bungler, inept person
   • 1890, Bolesław Prus, chapter II, in Lalka, volume I:

      — No, i pan w jego wieku latałeś za spódniczkami — odezwał się Lisiecki. — Co tu bawić się w morały.
      — Nigdy nie latałem! — krzyknął Rzecki, uderzając pięścią w kantorek.
      — Przynajmniej raz wygadał się, że całe życie jest niedołęgą — mruknął Lisiecki do Klejna, który uśmiechał się, podnosząc jednocześnie brwi bardzo wysoko.

     ‘Come, when you were his age, you ran after skirts too,’ Lisiecki remarked. ‘Why waste time preaching?’
     ‘I never did!’ cried Rzecki, thumping on the counter.
     ‘For once, in a way, he admits he's been useless all his life,’ Lisiecki muttered to Klein, who smiled and raised his eyebrows very high at the same time.

   Synonyms: see Thesaurus:niezdara

2. (derogatory) incapable, incompetent person

Declension

Masculine declension:

Declension of niedołęga

	singular	plural
nominative	niedołęga	niedołęgi
genitive	niedołęgi	niedołęgów
dative	niedołędze	niedołęgom
accusative	niedołęgę	niedołęgów
instrumental	niedołęgą	niedołęgami
locative	niedołędze	niedołęgach
vocative	niedołęgo	niedołęgi

Feminine declension:

Declension of niedołęga

	singular	plural
nominative	niedołęga	niedołęgi
genitive	niedołęgi	niedołęg
dative	niedołędze	niedołęgom
accusative	niedołęgę	niedołęgi
instrumental	niedołęgą	niedołęgami
locative	niedołędze	niedołęgach
vocative	niedołęgo	niedołęgi

Related terms

adjective

• niedołężny

 

noun

• niedołęstwo

 

Related terms

adjective

• zniedołężniały

 

adverb

• niedołężnie

 

noun

• niedołężność

 

verbs

• niedołężnieć impf
• zniedołężnieć pf

 

Further reading

• niedołęga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• niedołęga in Polish dictionaries at PWN