nevoittua
Finnish
Verb
nevoittua
- (intransitive) To become a neva.
Conjugation
Inflection of nevoittua (Kotus type 52/sanoa, tt-t gradation) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
indicative mood | ||||||
present tense | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | nevoitun | en nevoitu | 1st sing. | olen nevoittunut | en ole nevoittunut | |
2nd sing. | nevoitut | et nevoitu | 2nd sing. | olet nevoittunut | et ole nevoittunut | |
3rd sing. | nevoittuu | ei nevoitu | 3rd sing. | on nevoittunut | ei ole nevoittunut | |
1st plur. | nevoitumme | emme nevoitu | 1st plur. | olemme nevoittuneet | emme ole nevoittuneet | |
2nd plur. | nevoitutte | ette nevoitu | 2nd plur. | olette nevoittuneet | ette ole nevoittuneet | |
3rd plur. | nevoittuvat | eivät nevoitu | 3rd plur. | ovat nevoittuneet | eivät ole nevoittuneet | |
passive | nevoitutaan | ei nevoituta | passive | on nevoituttu | ei ole nevoituttu | |
past tense | pluperfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | nevoituin | en nevoittunut | 1st sing. | olin nevoittunut | en ollut nevoittunut | |
2nd sing. | nevoituit | et nevoittunut | 2nd sing. | olit nevoittunut | et ollut nevoittunut | |
3rd sing. | nevoittui | ei nevoittunut | 3rd sing. | oli nevoittunut | ei ollut nevoittunut | |
1st plur. | nevoituimme | emme nevoittuneet | 1st plur. | olimme nevoittuneet | emme olleet nevoittuneet | |
2nd plur. | nevoituitte | ette nevoittuneet | 2nd plur. | olitte nevoittuneet | ette olleet nevoittuneet | |
3rd plur. | nevoittuivat | eivät nevoittuneet | 3rd plur. | olivat nevoittuneet | eivät olleet nevoittuneet | |
passive | nevoituttiin | ei nevoituttu | passive | oli nevoituttu | ei ollut nevoituttu | |
conditional mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | nevoittuisin | en nevoittuisi | 1st sing. | olisin nevoittunut | en olisi nevoittunut | |
2nd sing. | nevoittuisit | et nevoittuisi | 2nd sing. | olisit nevoittunut | et olisi nevoittunut | |
3rd sing. | nevoittuisi | ei nevoittuisi | 3rd sing. | olisi nevoittunut | ei olisi nevoittunut | |
1st plur. | nevoittuisimme | emme nevoittuisi | 1st plur. | olisimme nevoittuneet | emme olisi nevoittuneet | |
2nd plur. | nevoittuisitte | ette nevoittuisi | 2nd plur. | olisitte nevoittuneet | ette olisi nevoittuneet | |
3rd plur. | nevoittuisivat | eivät nevoittuisi | 3rd plur. | olisivat nevoittuneet | eivät olisi nevoittuneet | |
passive | nevoituttaisiin | ei nevoituttaisi | passive | olisi nevoituttu | ei olisi nevoituttu | |
imperative mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | — | — | 1st sing. | — | — | |
2nd sing. | nevoitu | älä nevoitu | 2nd sing. | ole nevoittunut | älä ole nevoittunut | |
3rd sing. | nevoittukoon | älköön nevoittuko | 3rd sing. | olkoon nevoittunut | älköön olko nevoittunut | |
1st plur. | nevoittukaamme | älkäämme nevoittuko | 1st plur. | olkaamme nevoittuneet | älkäämme olko nevoittuneet | |
2nd plur. | nevoittukaa | älkää nevoittuko | 2nd plur. | olkaa nevoittuneet | älkää olko nevoittuneet | |
3rd plur. | nevoittukoot | älkööt nevoittuko | 3rd plur. | olkoot nevoittuneet | älkööt olko nevoittuneet | |
passive | nevoituttakoon | älköön nevoituttako | passive | olkoon nevoituttu | älköön olko nevoituttu | |
potential mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | nevoittunen | en nevoittune | 1st sing. | lienen nevoittunut | en liene nevoittunut | |
2nd sing. | nevoittunet | et nevoittune | 2nd sing. | lienet nevoittunut | et liene nevoittunut | |
3rd sing. | nevoittunee | ei nevoittune | 3rd sing. | lienee nevoittunut | ei liene nevoittunut | |
1st plur. | nevoittunemme | emme nevoittune | 1st plur. | lienemme nevoittuneet | emme liene nevoittuneet | |
2nd plur. | nevoittunette | ette nevoittune | 2nd plur. | lienette nevoittuneet | ette liene nevoittuneet | |
3rd plur. | nevoittunevat | eivät nevoittune | 3rd plur. | lienevät nevoittuneet | eivät liene nevoittuneet | |
passive | nevoituttaneen | ei nevoituttane | passive | lienee nevoituttu | ei liene nevoituttu | |
Nominal forms | ||||||
infinitives | participles | |||||
active | passive | active | passive | |||
1st | nevoittua | present | nevoittuva | nevoituttava | ||
long 1st2 | nevoittuakseen | past | nevoittunut | nevoituttu | ||
2nd | inessive1 | nevoittuessa | nevoituttaessa | agent1, 3 | nevoittuma | |
instructive | nevoittuen | — | negative | nevoittumaton | ||
3rd | inessive | nevoittumassa | — | 1) Usually with a possessive suffix. 2) Used only with a possessive suffix; this is the form for the third-person singular and third-person plural. | ||
elative | nevoittumasta | — | ||||
illative | nevoittumaan | — | ||||
adessive | nevoittumalla | — | ||||
abessive | nevoittumatta | — | ||||
instructive | nevoittuman | nevoituttaman | ||||
4th | nominative | nevoittuminen | ||||
partitive | nevoittumista | |||||
5th2 | nevoittumaisillaan |