neprietnic
Romanian
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic неприꙗтьнъ (neprijatĭnŭ).
Noun
neprietnic m (plural neprietnici)
- (obsolete) enemy
Declension
Declension of neprietnic
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) neprietnic | neprietnicul | (niște) neprietnici | neprietnicii |
genitive/dative | (unui) neprietnic | neprietnicului | (unor) neprietnici | neprietnicilor |
vocative | neprietnicule | neprietnicilor |
References
- neprietnic in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN