ablegier
Polish
Etymology
Borrowed from German Ableger.[1][2] First attested in 1806.[3]
Pronunciation
- IPA(key): /abˈlɛ.ɡjɛr/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɡjɛr
- Syllabification: ab‧le‧gier
Noun
ablegier m inan (diminutive ablegierek)
- (horticulture) layer, offshoot, particularly in the process of layering
- Synonym: odkład
Declension
Declension of ablegier
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ablegier | ablegry |
| genitive | ablegra | ablegrów |
| dative | ablegrowi | ablegrom |
| accusative | ablegier | ablegry |
| instrumental | ablegrem | ablegrami |
| locative | ablegrze | ablegrach |
| vocative | ablegrze | ablegry |
Related terms
noun
- ablegierek
verb
- ablegrować impf
References
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “ablegier”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- Gazeta Warszawska, issue 89, 1806, page 1422
Further reading
- ablegier in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ablegier in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861), “ablegry”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “ablegier”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 2