annutrio
Latin
Alternative forms
- adnūtriō
Etymology
an- (“to”, “toward”) + nūtriō (“I suckle”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /anˈnuː.tri.oː/
Verb
annūtriō (present infinitive annūtrīre, perfect active annūtrīvī, supine annūtrītum); fourth conjugation
- (transitive) I nourish or I train up at, near to, or on
- (Can we find and add a quotation of Pliny the Elder to this entry?)
Conjugation
Conjugation of annutrio (fourth conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | annūtriō | annūtrīs | annūtrit | annūtrīmus | annūtrītis | annūtriunt |
imperfect | annūtriēbam | annūtriēbās | annūtriēbat | annūtriēbāmus | annūtriēbātis | annūtriēbant | |
future | annūtriam | annūtriēs | annūtriet | annūtriēmus | annūtriētis | annūtrient | |
perfect | annūtrīvī | annūtrīvistī | annūtrīvit | annūtrīvimus | annūtrīvistis | annūtrīvērunt, annūtrīvēre | |
pluperfect | annūtrīveram | annūtrīverās | annūtrīverat | annūtrīverāmus | annūtrīverātis | annūtrīverant | |
future perfect | annūtrīverō | annūtrīveris | annūtrīverit | annūtrīverimus | annūtrīveritis | annūtrīverint | |
passive | present | annūtrior | annūtrīris, annūtrīre | annūtrītur | annūtrīmur | annūtrīminī | annūtriuntur |
imperfect | annūtriēbar | annūtriēbāris, annūtriēbāre | annūtriēbātur | annūtriēbāmur | annūtriēbāminī | annūtriēbantur | |
future | annūtriar | annūtriēris, annūtriēre | annūtriētur | annūtriēmur | annūtriēminī | annūtrientur | |
perfect | annūtrītus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | annūtrītus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | annūtrītus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | annūtriam | annūtriās | annūtriat | annūtriāmus | annūtriātis | annūtriant |
imperfect | annūtrīrem | annūtrīrēs | annūtrīret | annūtrīrēmus | annūtrīrētis | annūtrīrent | |
perfect | annūtrīverim | annūtrīverīs | annūtrīverit | annūtrīverimus | annūtrīveritis | annūtrīverint | |
pluperfect | annūtrīvissem | annūtrīvissēs | annūtrīvisset | annūtrīvissēmus | annūtrīvissētis | annūtrīvissent | |
passive | present | annūtriar | annūtriāris, annūtriāre | annūtriātur | annūtriāmur | annūtriāminī | annūtriantur |
imperfect | annūtrīrer | annūtrīrēris, annūtrīrēre | annūtrīrētur | annūtrīrēmur | annūtrīrēminī | annūtrīrentur | |
perfect | annūtrītus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | annūtrītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | annūtrī | — | — | annūtrīte | — |
future | — | annūtrītō | annūtrītō | — | annūtrītōte | annūtriuntō | |
passive | present | — | annūtrīre | — | — | annūtrīminī | — |
future | — | annūtrītor | annūtrītor | — | — | annūtriuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | annūtrīre | annūtrīvisse | annūtrītūrus esse | annūtrīrī | annūtrītus esse | annūtrītum īrī | |
participles | annūtriēns | — | annūtrītūrus | — | annūtrītus | annūtriendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
annūtrīre | annūtriendī | annūtriendō | annūtriendum | annūtrītum | annūtrītū |
References
- annūtrĭo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- adnūtrĭo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette: “51/1”
- “adnūtriō” on page 51/3 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)