ablegacja
See also: ablegacją
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin ablēgātiō. First attested in 1676.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ab.lɛˈɡat͡s.ja/
- Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: ab‧le‧gac‧ja
Noun
ablegacja f
- (Middle Polish) legation, mission
- Synonym: poselstwo
- (obsolete, historical, Ancient Rome) honorable exile
Declension
Declension of ablegacja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ablegacja | ablegacje |
| genitive | ablegacji | ablegacji/ablegacyj (archaic) |
| dative | ablegacji | ablegacjom |
| accusative | ablegację | ablegacje |
| instrumental | ablegacją | ablegacjami |
| locative | ablegacji | ablegacjach |
| vocative | ablegacjo | ablegacje |
Related terms
noun
- ablegat
verb
- (Middle Polish) ablegować impf
References
- Krystyna Siekierska (20.11.2019), “ABLEGACJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
- Aleksander Zdanowicz (1861), “ablegacja”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “ablegacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 2