annullans
Latin
Etymology
Present participle of annullō
Participle
annullāns m or f or n (genitive annullantis); third declension
- annulling
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | annullāns | annullāns | annullantēs | annullantia | |
Genitive | annullantis | annullantis | annullantium | annullantium | |
Dative | annullantī | annullantī | annullantibus | annullantibus | |
Accusative | annullantem | annullāns | annullantēs, annullantīs | annullantia | |
Ablative | annullante, annullantī1 | annullante, annullantī1 | annullantibus | annullantibus | |
Vocative | annullāns | annullāns | annullantēs | annullantia |
1When used purely as an adjective.