nauczyć
Polish
Etymology
From na- + uczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /naˈu.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: na‧u‧czyć
Verb
nauczyć pf (imperfective nauczać)
- (transitive, intransitive) to teach
- (reflexive) to learn, to study
Conjugation
Conjugation of nauczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | nauczyć | |||||
future tense | 1st | nauczę | nauczymy | |||
2nd | nauczysz | nauczycie | ||||
3rd | nauczy | nauczą | ||||
impersonal | nauczy się | |||||
past tense | 1st | nauczyłem | nauczyłam | nauczyliśmy | nauczyłyśmy | |
2nd | nauczyłeś | nauczyłaś | nauczyliście | nauczyłyście | ||
3rd | nauczył | nauczyła | nauczyło | nauczyli | nauczyły | |
impersonal | nauczono | |||||
conditional | 1st | nauczyłbym | nauczyłabym | nauczylibyśmy | nauczyłybyśmy | |
2nd | nauczyłbyś | nauczyłabyś | nauczylibyście | nauczyłybyście | ||
3rd | nauczyłby | nauczyłaby | nauczyłoby | nauczyliby | nauczyłyby | |
impersonal | nauczono by | |||||
imperative | 1st | niech nauczę | nauczmy | |||
2nd | naucz | nauczcie | ||||
3rd | niech nauczy | niech nauczą | ||||
passive adjectival participle | nauczony | nauczona | nauczone | nauczeni | nauczone | |
anterior adverbial participle | nauczywszy | |||||
verbal noun | nauczenie |
Further reading
- nauczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nauczyć in Polish dictionaries at PWN