nauczać

nauczać

Polish

Etymology

From nauczyć +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈu.t͡ʂat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂat͡ɕ
• Syllabification: na‧u‧czać

Verb

nauczać impf (perfective nauczyć)

1. (transitive, intransitive) to educate

   Synonym: kształcić

Conjugation

Conjugation of nauczać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nauczać
present tense	1st	nauczam			nauczamy
	2nd	nauczasz			nauczacie
	3rd	naucza			nauczają
	impersonal	naucza się
past tense	1st	nauczałem	nauczałam		nauczaliśmy	nauczałyśmy
	2nd	nauczałeś	nauczałaś		nauczaliście	nauczałyście
	3rd	nauczał	nauczała	nauczało	nauczali	nauczały
	impersonal	nauczano
future tense	1st	będę nauczał, będę nauczać	będę nauczała, będę nauczać		będziemy nauczali, będziemy nauczać	będziemy nauczały, będziemy nauczać
	2nd	będziesz nauczał, będziesz nauczać	będziesz nauczała, będziesz nauczać		będziecie nauczali, będziecie nauczać	będziecie nauczały, będziecie nauczać
	3rd	będzie nauczał, będzie nauczać	będzie nauczała, będzie nauczać	będzie nauczało, będzie nauczać	będą nauczali, będą nauczać	będą nauczały, będą nauczać
	impersonal	będzie nauczać się
conditional	1st	nauczałbym	nauczałabym		nauczalibyśmy	nauczałybyśmy
	2nd	nauczałbyś	nauczałabyś		nauczalibyście	nauczałybyście
	3rd	nauczałby	nauczałaby	nauczałoby	nauczaliby	nauczałyby
	impersonal	nauczano by
imperative	1st	niech nauczam			nauczajmy
	2nd	nauczaj			nauczajcie
	3rd	niech naucza			niech nauczają
active adjectival participle		nauczający	nauczająca	nauczające	nauczający	nauczające
contemporary adverbial participle		nauczając
verbal noun		nauczanie

Further reading

• nauczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nauczać in Polish dictionaries at PWN