nascentia
Latin
Etymology
nāscēns + -ia
Noun
nāscentia f (genitive nāscentiae); first declension
- birth
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | nāscentia | nāscentiae |
Genitive | nāscentiae | nāscentiārum |
Dative | nāscentiae | nāscentiīs |
Accusative | nāscentiam | nāscentiās |
Ablative | nāscentiā | nāscentiīs |
Vocative | nāscentia | nāscentiae |
Related terms
- nascor
Descendants
- Catalan: naixença
- ⇒ French: naissance
- Friulian: nassince
- Galician: nacenza
- Italian: nascenza
- Occitan: naissença
- Portuguese: nascença
- Spanish: nacencia
Participle
nāscentia
- nominative/accusative/vocative neuter plural of nāscēns
References
- “nascentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- nascentia in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- nascentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette