naręczny
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *na rǫcě + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /naˈrɛn.t͡ʂnɨ/
- Rhymes: -ɛnt͡ʂnɨ
- Syllabification: na‧ręcz‧ny
Adjective
naręczny (not comparable)
- worn on the hand
Declension
Declension of naręczny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | naręczny | naręczne | naręczna | naręczni | naręczne | ||
| genitive | naręcznego | naręcznej | naręcznych | ||||
| dative | naręcznemu | naręcznym | |||||
| accusative | naręcznego | naręczny | naręczne | naręczną | naręcznych | naręczne | |
| instrumental | naręcznym | naręcznymi | |||||
| locative | naręcznej | naręcznych | |||||
Further reading
- naręczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- naręczny in Polish dictionaries at PWN