narzuta
See also: narzutą
Polish
Etymology
Deverbal from narzucić.
Pronunciation
- IPA(key): /naˈʐu.ta/
Audio (file) - Rhymes: -uta
- Syllabification: na‧rzu‧ta
Noun
narzuta f
- throw (piece of fabric used to cover a bed, sofa or other soft furnishing)
- bedcover
Declension
Declension of narzuta
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | narzuta | narzuty |
| genitive | narzuty | narzut |
| dative | narzucie | narzutom |
| accusative | narzutę | narzuty |
| instrumental | narzutą | narzutami |
| locative | narzucie | narzutach |
| vocative | narzuto | narzuty |
Related terms
adjective
- narzutowy
nouns
- narzucanie
- narzucenie
- narzut
- narzutka
- rzut
verbs
- narzucać
- narzucić
Further reading
- narzuta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- narzuta in Polish dictionaries at PWN