narzecze
Polish
Etymology
Borrowed from Russian наре́чие (naréčije), from Proto-Slavic *narěčьje. By surface analysis, na- + rzec + -e.
Pronunciation
- IPA(key): /naˈʐɛ.t͡ʂɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛt͡ʂɛ
- Syllabification: na‧rze‧cze
Noun
narzecze n
- (often literary) language, lingo, vernacular, idiom
- Synonyms: mowa, język
- (linguistics, rare) dialect, vernacular
- Synonyms: dialekt, gwara
Declension
Declension of narzecze
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | narzecze | narzecza |
| genitive | narzecza | narzeczy |
| dative | narzeczu | narzeczom |
| accusative | narzecze | narzecza |
| instrumental | narzeczem | narzeczami |
| locative | narzeczu | narzeczach |
| vocative | narzecze | narzecza |
Further reading
- narzecze in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- narzecze in Polish dictionaries at PWN