narta
See also: nartą and нарта
Icelandic
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈnar̥ta/
- Rhymes: -ar̥ta
Verb
narta (weak verb, third-person singular past indicative nartaði, supine nartað)
- to nibble
Conjugation
narta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að narta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | nartað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | nartandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég narta | við nörtum | present (nútíð) | ég narti | við nörtum |
| þú nartar | þið nartið | þú nartir | þið nartið | ||
| hann, hún, það nartar | þeir, þær, þau narta | hann, hún, það narti | þeir, þær, þau narti | ||
| past (þátíð) | ég nartaði | við nörtuðum | past (þátíð) | ég nartaði | við nörtuðum |
| þú nartaðir | þið nörtuðuð | þú nartaðir | þið nörtuðuð | ||
| hann, hún, það nartaði | þeir, þær, þau nörtuðu | hann, hún, það nartaði | þeir, þær, þau nörtuðu | ||
| imperative (boðháttur) | narta (þú) | nartið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| nartaðu | nartiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
nartast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að nartast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | nartast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | nartandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég nartast | við nörtumst | present (nútíð) | ég nartist | við nörtumst |
| þú nartast | þið nartist | þú nartist | þið nartist | ||
| hann, hún, það nartast | þeir, þær, þau nartast | hann, hún, það nartist | þeir, þær, þau nartist | ||
| past (þátíð) | ég nartaðist | við nörtuðumst | past (þátíð) | ég nartaðist | við nörtuðumst |
| þú nartaðist | þið nörtuðust | þú nartaðist | þið nörtuðust | ||
| hann, hún, það nartaðist | þeir, þær, þau nörtuðust | hann, hún, það nartaðist | þeir, þær, þau nörtuðust | ||
| imperative (boðháttur) | nartast (þú) | nartist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| nartastu | nartisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
nartaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | nartaður | nörtuð | nartað | nartaðir | nartaðar | nörtuð | |
| accusative (þolfall) | nartaðan | nartaða | nartað | nartaða | nartaðar | nörtuð | |
| dative (þágufall) | nörtuðum | nartaðri | nörtuðu | nörtuðum | nörtuðum | nörtuðum | |
| genitive (eignarfall) | nartaðs | nartaðrar | nartaðs | nartaðra | nartaðra | nartaðra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | nartaði | nartaða | nartaða | nörtuðu | nörtuðu | nörtuðu | |
| accusative (þolfall) | nartaða | nörtuðu | nartaða | nörtuðu | nörtuðu | nörtuðu | |
| dative (þágufall) | nartaða | nörtuðu | nartaða | nörtuðu | nörtuðu | nörtuðu | |
| genitive (eignarfall) | nartaða | nörtuðu | nartaða | nörtuðu | nörtuðu | nörtuðu | |
Derived terms
- nart
- nartari
Latin
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun
narta f (genitive nartae); first declension
- (Late Latin) ski
Declension
First-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | narta | nartae |
| Genitive | nartae | nartārum |
| Dative | nartae | nartīs |
| Accusative | nartam | nartās |
| Ablative | nartā | nartīs |
| Vocative | narta | nartae |
Quotations
For quotations using this term, see Citations:narta.
References
- 1. NARTA in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- 2. NARTA in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *na rъtě.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈnar.ta/
Audio (file) - Rhymes: -arta
- Syllabification: nar‧ta
Noun
narta f
- ski
Declension
Declension of narta
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | narta | narty |
| genitive | narty | nart |
| dative | narcie | nartom |
| accusative | nartę | narty |
| instrumental | nartą | nartami |
| locative | narcie | nartach |
| vocative | narto | narty |
Derived terms
adjective
- narciarski
nouns
- narciarka
- narciarnia
- narciarstwo
- narciarz
- nartnik
verb
- nartować impf
Further reading
- narta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- narta in Polish dictionaries at PWN