narahtaminen
Finnish
Etymology
narahtaa + -minen
Pronunciation
- IPA(key): /ˈnɑrɑhtɑminen/, [ˈnɑrɑxt̪ɑˌmine̞n]
- Rhymes: -inen
- Syllabification: na‧rah‧ta‧mi‧nen
Noun
narahtaminen
- creaking (producing a creaking sound)
- (informal) getting caught (of something not allowed)
Declension
Inflection of narahtaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | narahtaminen | narahtamiset | |
genitive | narahtamisen | narahtamisten narahtamisien | |
partitive | narahtamista | narahtamisia | |
illative | narahtamiseen | narahtamisiin | |
singular | plural | ||
nominative | narahtaminen | narahtamiset | |
accusative | nom. | narahtaminen | narahtamiset |
gen. | narahtamisen | ||
genitive | narahtamisen | narahtamisten narahtamisien | |
partitive | narahtamista | narahtamisia | |
inessive | narahtamisessa | narahtamisissa | |
elative | narahtamisesta | narahtamisista | |
illative | narahtamiseen | narahtamisiin | |
adessive | narahtamisella | narahtamisilla | |
ablative | narahtamiselta | narahtamisilta | |
allative | narahtamiselle | narahtamisille | |
essive | narahtamisena | narahtamisina | |
translative | narahtamiseksi | narahtamisiksi | |
instructive | — | narahtamisin | |
abessive | narahtamisetta | narahtamisitta | |
comitative | — | narahtamisineen |
Possessive forms of narahtaminen (type nainen) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | narahtamiseni | narahtamisemme |
2nd person | narahtamisesi | narahtamisenne |
3rd person | narahtamisensa |
Verb
narahtaminen
- nominative of fourth infinitive of narahtaa