naprawiacz
Polish
Etymology
From naprawiać + -acz.
Pronunciation
- IPA(key): /naˈpra.vʲat͡ʂ/
Noun
naprawiacz m pers
- repairer, mender
- reformer
- Synonym: reformator
Declension
declension of naprawiacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | naprawiacz | naprawiacze |
| genitive | naprawiacza | naprawiaczy/naprawiaczów |
| dative | naprawiaczowi | naprawiaczom |
| accusative | naprawiacza | naprawiaczy/naprawiaczów |
| instrumental | naprawiaczem | naprawiaczami |
| locative | naprawiaczu | naprawiaczach |
| vocative | naprawiaczu | naprawiacze |
Further reading
- naprawiacz in Polish dictionaries at PWN
- naprawiacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN