napocząć
Polish
Etymology
From na- + począć.
Pronunciation
- IPA(key): /naˈpɔ.t͡ʂɔɲt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔt͡ʂɔɲt͡ɕ
- Syllabification: na‧po‧cząć
Verb
napocząć pf (imperfective napoczynać)
- (transitive) to broach, to set abroach
- (transitive, rare) to commence, to start
- Synonyms: rozpocząć, zacząć
Conjugation
Conjugation of napocząć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | napocząć | |||||
future tense | 1st | napocznę | napoczniemy | |||
2nd | napoczniesz | napoczniecie | ||||
3rd | napocznie | napoczną | ||||
impersonal | napocznie się | |||||
past tense | 1st | napocząłem | napoczęłam | napoczęliśmy | napoczęłyśmy | |
2nd | napocząłeś | napoczęłaś | napoczęliście | napoczęłyście | ||
3rd | napoczął | napoczęła | napoczęło | napoczęli | napoczęły | |
impersonal | napoczęto | |||||
conditional | 1st | napocząłbym | napoczęłabym | napoczęlibyśmy | napoczęłybyśmy | |
2nd | napocząłbyś | napoczęłabyś | napoczęlibyście | napoczęłybyście | ||
3rd | napocząłby | napoczęłaby | napoczęłoby | napoczęliby | napoczęłyby | |
impersonal | napoczęto by | |||||
imperative | 1st | niech napocznę | napocznijmy | |||
2nd | napocznij | napocznijcie | ||||
3rd | niech napocznie | niech napoczną | ||||
passive adjectival participle | napoczęty | napoczęta | napoczęte | napoczęci | napoczęte | |
anterior adverbial participle | napocząwszy | |||||
verbal noun | napoczęcie |
Further reading
- napocząć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- napocząć in Polish dictionaries at PWN