napinacz
Polish
Etymology
From napinać + -acz.
Pronunciation
- IPA(key): /naˈpi.nat͡ʂ/
- Rhymes: -inat͡ʂ
- Syllabification: na‧pi‧nacz
Noun
napinacz m inan
- (anatomy) tensor
- napinacz błony bębenkowej ― tensor tympani
- tensioner, pretensioner (device which creates tension)
Declension
Declension of napinacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | napinacz | napinacze |
| genitive | napinacza | napinaczy |
| dative | napinaczowi | napinaczom |
| accusative | napinacz | napinacze |
| instrumental | napinaczem | napinaczami |
| locative | napinaczu | napinaczach |
| vocative | napinaczu | napinacze |
Further reading
- napinacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- napinacz in Polish dictionaries at PWN