naomhainmnigh
Irish
Etymology
From naomh (“saint”) + ainmnigh (“name; nominate”, verb).
Verb
naomhainmnigh (present analytic naomhainmníonn, future analytic naomhainmneoidh, verbal noun naomhainmniú, past participle naomhainmnithe)
- (Christianity) canonize
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | naomhainmním | naomhainmníonn tú; naomhainmnír† | naomhainmníonn sé, sí | naomhainmnímid; naomhainmníonn muid | naomhainmníonn sibh | naomhainmníonn siad; naomhainmníd† | a naomhainmníonn; a naomhainmníos | naomhainmnítear |
past | naomhainmnigh mé; naomhainmníos | naomhainmnigh tú; naomhainmnís | naomhainmnigh sé, sí | naomhainmníomar; naomhainmnigh muid | naomhainmnigh sibh; naomhainmníobhair | naomhainmnigh siad; naomhainmníodar | a naomhainmnigh / ar naomhainmnigh* | naomhainmníodh | |
past habitual | naomhainmnínn | naomhainmníteá | naomhainmníodh sé, sí | naomhainmnímis; naomhainmníodh muid | naomhainmníodh sibh | naomhainmnídís; naomhainmníodh siad | a naomhainmníodh / a naomhainmníodh* | naomhainmnítí | |
future | naomhainmneoidh mé; naomhainmneod; naomhainmneochaidh mé† | naomhainmneoidh tú; naomhainmneoir†; naomhainmneochaidh tú† | naomhainmneoidh sé, sí; naomhainmneochaidh sé, sí† | naomhainmneoimid; naomhainmneoidh muid; naomhainmneochaimid†; naomhainmneochaidh muid† | naomhainmneoidh sibh; naomhainmneochaidh sibh† | naomhainmneoidh siad; naomhainmneoid†; naomhainmneochaidh siad† | a naomhainmneoidh; a naomhainmneos; a naomhainmneochaidh†; a naomhainmneochas† | naomhainmneofar; naomhainmneochar† | |
conditional | naomhainmneoinn; naomhainmneochainn† | naomhainmneofá; naomhainmneochthᆠ| naomhainmneodh sé, sí; naomhainmneochadh sé, sí† | naomhainmneoimis; naomhainmneodh muid; naomhainmneochaimis†; naomhainmneochadh muid† | naomhainmneodh sibh; naomhainmneochadh sibh† | naomhainmneoidís; naomhainmneodh siad; naomhainmneochadh siad† | a naomhainmneodh; a naomhainmneochadh† / a naomhainmneodh*; a naomhainmneochadh*† | naomhainmneofaí; naomhainmneochthaí† | |
subjunctive | present | go naomhainmní mé; go naomhainmníod† | go naomhainmní tú; go naomhainmnír† | go naomhainmní sé, sí | go naomhainmnímid; go naomhainmní muid | go naomhainmní sibh | go naomhainmní siad; go naomhainmníd† | — | go naomhainmnítear |
past | dá naomhainmnínn | dá naomhainmníteá | dá naomhainmníodh sé, sí | dá naomhainmnímis; dá naomhainmníodh muid | dá naomhainmníodh sibh | dá naomhainmnídís; dá naomhainmníodh siad | — | dá naomhainmnítí | |
imperative | naomhainmním | naomhainmnigh | naomhainmníodh sé, sí | naomhainmnímis | naomhainmnígí; naomhainmnídh† | naomhainmnídís | — | naomhainmnítear | |
verbal noun | naomhainmniú | ||||||||
past participle | naomhainmnithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
References
- "naomhainmnigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.