annihilandus
Latin
Etymology
Future passive participle of annihilō
Participle
annihilandus m (feminine annihilanda, neuter annihilandum); first/second declension
- which is to be annihilated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | annihilandus | annihilanda | annihilandum | annihilandī | annihilandae | annihilanda | |
| Genitive | annihilandī | annihilandae | annihilandī | annihilandōrum | annihilandārum | annihilandōrum | |
| Dative | annihilandō | annihilandae | annihilandō | annihilandīs | annihilandīs | annihilandīs | |
| Accusative | annihilandum | annihilandam | annihilandum | annihilandōs | annihilandās | annihilanda | |
| Ablative | annihilandō | annihilandā | annihilandō | annihilandīs | annihilandīs | annihilandīs | |
| Vocative | annihilande | annihilanda | annihilandum | annihilandī | annihilandae | annihilanda | |