nafaðr
Old Norse
Etymology
From nǫf (“hub, naved”) + -aðr.
Adjective
nafaðr
- hubbed, naved
Declension
Strong declension of nafaðr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | nafaðr | nǫfuð | nafat |
accusative | nafaðan | nafaða | nafat |
dative | nǫfuðum | nafaðri | nǫfuðu |
genitive | nafaðs | nafaðrar | nafaðs |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | nafaðir | nafaðar | nǫfuð |
accusative | nafaða | nafaðar | nǫfuð |
dative | nǫfuðum | nǫfuðum | nǫfuðum |
genitive | nafaðra | nafaðra | nafaðra |
Weak declension of nafaðr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | nafaði | nafaða | nafaða |
accusative | nafaða | nǫfuðu | nafaða |
dative | nafaða | nǫfuðu | nafaða |
genitive | nafaða | nǫfuðu | nafaða |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | nǫfuðu | nǫfuðu | nǫfuðu |
accusative | nǫfuðu | nǫfuðu | nǫfuðu |
dative | nǫfuðum | nǫfuðum | nǫfuðum |
genitive | nǫfuðu | nǫfuðu | nǫfuðu |
Derived terms
- (of a shield, poetic) baugnafaðr (“boss-hubbed”)