nadějě
See also: naděje
Old Czech
Etymology
From Proto-Slavic *naděja.
Noun
nadějě f
- hope
Declension
Declension (pattern dušě)
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | nadějě (naděje) | naději | nadějě (naděje) |
genitive | nadějě (naděje), naději | nadějú (nadějou, nadějí) | naděj, nadějí (nadějí) |
dative | naději | nadějěma (nadějema), nadějoma | nadějiem (nadějím), nadějem |
accusative | naděju (naději) | naději | nadějě (naděje) |
vocative | naděje | naději | nadějě (naděje) |
locative | naději | nadějú (nadějou, nadějí) | nadějiech (nadějích), nadějech |
instrumental | nadějú (nadějou, nadějí) | nadějěma (nadějema), nadějoma | nadějěmi (nadějemi), nadějmi |
Descendants
- Czech: naděje
Further reading
- “nadějě”, in Vokabulář webový: webové hnízdo pramenů k poznání historické češtiny [online], Praha: Ústav pro jazyk český AV ČR, 2006–2020