naciągnąć

Polish

From naciągać +‎ -nąć.

naciągnąć pf (imperfective naciągać)

(transitive) to stretch over, to put on something held by elasticity [+ na (accusative) = onto something]
Naciągnij prześcieradło na materac.
Put the fitted sheet onto the mattress.
(transitive) to tension, to tighten
Robotnicy naciągnęli liny cyrkowego namiotu.
The laborers tensioned the ropes of the circus tent.
(transitive) to pull, to injure a muscle or tendon by stretching it too far
Wczoraj naciągnąłem mięsień na siłowni, nadal boli.
Yesterday I pulled a muscle at the gym, it still hurts.
(transitive, colloquial) to cajole, to coax [+ na (accusative) = into something]
Dzieci znowu naciągnęły mnie na McDonalda.
The kids cajoled me again into getting McDonald's.
(reflexive) to become stretched over

Conjugation of naciągnąć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		naciągnąć
future tense	1^st	naciągnę			naciągniemy
	2^nd	naciągniesz			naciągniecie
	3^rd	naciągnie			naciągną
	impersonal	naciągnie się
past tense	1^st	naciągnąłem	naciągnęłam		naciągnęliśmy	naciągnęłyśmy
	2^nd	naciągnąłeś	naciągnęłaś		naciągnęliście	naciągnęłyście
	3^rd	naciągnął	naciągnęła	naciągnęło	naciągnęli	naciągnęły
	impersonal	naciągnięto
conditional	1^st	naciągnąłbym	naciągnęłabym		naciągnęlibyśmy	naciągnęłybyśmy
	2^nd	naciągnąłbyś	naciągnęłabyś		naciągnęlibyście	naciągnęłybyście
	3^rd	naciągnąłby	naciągnęłaby	naciągnęłoby	naciągnęliby	naciągnęłyby
	impersonal	naciągnięto by
imperative	1^st	niech naciągnę			naciągnijmy
	2^nd	naciągnij			naciągnijcie
	3^rd	niech naciągnie			niech naciągną
passive adjectival participle		naciągnięty	naciągnięta	naciągnięte	naciągnięci	naciągnięte
anterior adverbial participle		naciągnąwszy
verbal noun		naciągnięcie