naciągacz
Polish
Etymology
From naciągać + -acz.
Pronunciation
- IPA(key): /naˈt͡ɕɔŋ.ɡat͡ʂ/
Noun
naciągacz m pers (feminine naciągaczka)
- scrounger, blagger, grifter
Declension
declension of naciągacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | naciągacz | naciągacze |
| genitive | naciągacza | naciągaczy |
| dative | naciągaczowi | naciągaczom |
| accusative | naciągacza | naciągaczy |
| instrumental | naciągaczem | naciągaczami |
| locative | naciągaczu | naciągaczach |
| vocative | naciągaczu | naciągacze |
Further reading
- naciągacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- naciągacz in Polish dictionaries at PWN