nabić
Polish
Etymology
From na- + bić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈna.bit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -abit͡ɕ
- Syllabification: na‧bić
Verb
nabić pf (perfective nabijać)
- (transitive) to pierce, to stud
- (transitive) to spear, to skewer
- (transitive) to stuff, to pack, to fill, to load
- (transitive) to cause (e.g. a bump or bruise) to appear by hitting
- (reflexive) to cram in, to pack in
Conjugation
Conjugation of nabić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | nabić | |||||
| future tense | 1st | nabiję | nabijemy | |||
| 2nd | nabijesz | nabijecie | ||||
| 3rd | nabije | nabiją | ||||
| impersonal | nabije się | |||||
| past tense | 1st | nabiłem | nabiłam | nabiliśmy | nabiłyśmy | |
| 2nd | nabiłeś | nabiłaś | nabiliście | nabiłyście | ||
| 3rd | nabił | nabiła | nabiło | nabili | nabiły | |
| impersonal | nabito | |||||
| conditional | 1st | nabiłbym | nabiłabym | nabilibyśmy | nabiłybyśmy | |
| 2nd | nabiłbyś | nabiłabyś | nabilibyście | nabiłybyście | ||
| 3rd | nabiłby | nabiłaby | nabiłoby | nabiliby | nabiłyby | |
| impersonal | nabito by | |||||
| imperative | 1st | niech nabiję | nabijmy | |||
| 2nd | nabij | nabijcie | ||||
| 3rd | niech nabije | niech nabiją | ||||
| passive adjectival participle | nabity | nabita | nabite | nabici | nabite | |
| anterior adverbial participle | nabiwszy | |||||
| verbal noun | nabicie | |||||
Further reading
- nabić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nabić in Polish dictionaries at PWN