mężczyzna
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *mǫžьščina, from *mǫžьskъ (“manly”) + *-ina (“collective”). By surface analysis, męski + -yna. Until the 17th century, it was used as a feminine collective noun.
Pronunciation
- IPA(key): /mɛw̃ʂˈt͡ʂɨz.na/
Audio (file) - Rhymes: -ɨzna
- Syllabification: męż‧czyz‧na
Noun
mężczyzna m pers
- man, male
- Coordinate term: kobieta
Declension
Declension of mężczyzna
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | mężczyzna | mężczyźni |
genitive | mężczyzny | mężczyzn |
dative | mężczyźnie | mężczyznom |
accusative | mężczyznę | mężczyzn |
instrumental | mężczyzną | mężczyznami |
locative | mężczyźnie | mężczyznach |
vocative | mężczyzno | mężczyźni |
Related terms
- mąż
- mężnie
- mężność
Further reading
- mężczyzna in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- mężczyzna in Polish dictionaries at PWN