męskoosobowy
Polish
Etymology
From męski + -o- + osobowy.
Pronunciation
- IPA(key): /mɛw̃s.kɔ.ɔ.sɔˈbɔ.vɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvɨ
- Syllabification: męs‧ko‧o‧so‧bo‧wy
Adjective
męskoosobowy (not comparable)
- (grammar, relational) masculine personal, virile (relating to a plural gender in certain Slavic languages, including Polish)
Declension
Declension of męskoosobowy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | męskoosobowy | męskoosobowe | męskoosobowa | męskoosobowi | męskoosobowe | ||
| genitive | męskoosobowego | męskoosobowej | męskoosobowych | ||||
| dative | męskoosobowemu | męskoosobowym | |||||
| accusative | męskoosobowego | męskoosobowy | męskoosobowe | męskoosobową | męskoosobowych | męskoosobowe | |
| instrumental | męskoosobowym | męskoosobowymi | |||||
| locative | męskoosobowej | męskoosobowych | |||||
Related terms
- niemęskoosobowy
Further reading
- męskoosobowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- męskoosobowy in Polish dictionaries at PWN