męczący
Polish
Etymology
From męczyć + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /mɛnˈt͡ʂɔn.t͡sɨ/
Audio (file)
Adjective
męczący (comparative bardziej męczący, superlative najbardziej męczący, adverb męcząco)
- arduous, tiresome, tiring, weary
- Synonym: znojny
Declension
declension of męczący
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | męczący | męczące | męcząca | męczący | męczące | ||
| genitive | męczącego | męczącej | męczących | ||||
| dative | męczącemu | męczącym | |||||
| accusative | męczącego | męczący | męczące | męczącą | męczących | męczące | |
| instrumental | męczącym | męczącymi | |||||
| locative | męczącej | męczących | |||||
Participle
męczący
- active adjectival participle of męczyć
Related terms
- (verbs) męczyć, zmęczyć
- (noun) zmęczenie
- (adjective) zmęczony
Further reading
- męczący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- męczący in Polish dictionaries at PWN