măturat
Romanian
Etymology
Past participle of mătura.
Noun
măturat n (uncountable)
- sweeping
Declension
declension of măturat (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) măturat | măturatul |
genitive/dative | (unui) măturat | măturatului |
vocative | măturatule |